Исломий исмлар
Исмлар маъноси
АББОС (а.)- қовоғи солиқ, хўмрайган, жиддий. Баъзи болалар шу ҳолатда туғилади.
АБДУЛАЗИЗ (а.) — иззат ва куч-қудрат соҳиби бўлган ғолиб Аллоҳнинг бандаси.
АБДУЛАЗИМ (а.) — буюк Аллоҳнинг бандаси.
АБДУЛВАЛИ (а.) — дўст, мададкор Аллоҳнинг бандаси.
АБДУЛВАҲҲОБ (а.)- барча учун ўз неъматларини текин ато этувчи Аллоҳнинг бандаси.
АБДУЛВОҲИД (а.)- битта, ягона, танҳо бўлган Аллоҳнинг бандаси.
АБДУЛЖАББОР (а.) — бандаларнинг ишларини ислоҳ қилувчи Аллоҳнинг бандаси.
АБДУЛЖАЛИЛ (а.)- барча жиҳатдан мукаммал ва гўзал улуғ Аллоҳнинг бандаси.
АБДУЛЛАТИФ (а.)- лутфу эҳсон, чексиз марҳаматлар соҳиби бўлган Аллоҳнинг бандаси.
АБДУЛАҲАД (а.)- якка-ягона бўлган Аллоҳнинг бандаси.
АБДУЛКАРИМ (а.)- карим қилувчи, саховат кўрсатувчи ва бандаларининг гуноҳларини кечирувчи, авф этувчи Аллоҳнинг бандаси.
АБДУЛЛОҲ (а.)- Аллоҳнинг бандаси.
АБДУЛМАЛИК (а.)- подшоҳ Аллоҳнинг бандаси.
АБДУЛФАТТОҲ (а.) — раҳмат хазиналарини очувчи Аллоҳнинг бандаси.
АБДУЛХОЛИҚ (а.)- яратувчи Аллоҳнинг бандаси.
АБДУЛҚАҲҲОР (а.)- барчани бўйсўндирувчи Аллоҳнинг бандаси.
АБДУЛҚОДИР (а.)- ҳамма нарсага қодир бўлган, куч қудрат соҳиби Аллоҳнинг бандаси.
АБДУЛҒАФУР (а.) — бандаларинннг гуноҳларини яшириб, жазо бермай турувчи Аллоҳнинг бандаси.
АБДУЛҒАФФОР (а.) — бандаларининг хато ва гуноҳларини кечирувчи Аллоҳнинг бандаси.
АБДУЛҒАНИ (а.)- ҳеч нарсага эҳгиёжсиз, бой Аллоҳнинг бандаси.
АБДУЛҲАЙ (а.)- абадий тирик Аллоҳнинг бандаси.
АБДУЛҲАМИД (а.)- ҳамиша, доимо ҳамду санога, мақговга сазовор бўлган Аллоҳнинг бандаси.
АБДУЛҲАКИМ (а.) — ҳикмат ва чексиз билимлар соҳиби бўлган Аллоҳнинг бандаси.
АБДУЛҲАФИЗ (а.)- ўз панохдда сақловчи Аллоҳнинг бандаси.
АБДУРРАЗЗОҚ (а.) — барча тирик мавжудодга ризқ берувчи Аллоҳнинг бандаси.
АБДУРРАУФ (а.)- ўта меҳрибон, раҳмати кенг Аллоҳнинг бандаси.
АБДУРРАШИД (а.)- барча ишлари тўғри чиқувчи Аллоҳнинг бавдаси.
АБДУРРАҲИЙМ (а.) — раҳмли Аллоҳнинг бандаси.
АБДУРРАҲМОН (а.) — ўта меҳрибон Аллоҳнинг бандаси.
АБДУССАМАД (а.)- ҳожатбарор Аллоҳнинг бандаси.
АБРОР (а.)- покиза, яхши хулқ-атвор эгаси.
АДОЛАТ (а.) — одиллик.
АЗАМАТ (а.)- улуғ, қудратли.
АКБАР (а.)- буюк, улур.
АКМАЛ (а.) — энг етук, энг мукаммал.
АКРАМ (а.)- карамли, сахий
АЛИ (а.)- олий, энг юксак.
АЛИШЕР (а.-ф.т.)- шердек қудратли, жасур, довюрак бола. Алидек куч-қудрат ва ақл-заковат эгаси бўлсин.
АМИР (а.)- ҳукм қилувчи, ҳукмдор, йўлбошчи.
АНБАР (а.) — ёқимли, хушбўй, ажойиб ҳидли.
АНВАР (а.)- нурли, ёруғ, чароғон ёки иқболи порлоқ бола.
АРСЛОН (а.)- шер, шердек қудратли, довюрак, қўрқмас бўлсин.
АСАД (а.) — Шер. Асад ойида туғилган бола ёки Шердек кудратли, қўрқмас, довюрак бўлсин.
АСАДУЛЛОҲ (а.) — Аллоҳнинг шери ёки Аллоҳнинг шердек қудратли, довюрак, жасур бандаси.
АСАЛ (а.) — асалдек ширин, севимли қиз.
АСОМИДДИН (а.)- диннинг кўмаги, ёрдами, мадади.
АЪЗАМ (а.)- энг буюк.
АҲМАД (а.) — Аллоҳга олқиш ва ҳамду санолар айтувчи, олқишга сазовор, мақтовга лойиқ.
АҲРОР (а.)- меҳру мурувватли, мархаматли.
***
Б
БАДРИДДИН (а.) — диннинг тўлин ойи.
БАРНО (ф.т.) — келишган, чиройли.
БАСАНДА (ф.т.) — оилада кетма-кет қизлар туғилса, энди етарли бўлди, энди киз бола тугидиши тўхтасин, деган маънода ушбу исм қўйилган.
БАХТИЁР (ф.т.) — бахт-саодат, қувонч ёр бўлсин.
БАҲОДИР (ф.т.) — ботир, куч-қудратли.
БАҲОР (ф.т.) — баҳорда туғилган фарзанд ёки ҳаётда баҳордек гўзал, чиройли, файзли бўлсин.
БАҲРИДДИН (а.) — диннинг нури, шуьласи.
БАҲРОМ (ф.т.) — Миррих (Марс) сайёрасининг номи бўлиб, у қадимдан бахт ва саодат тимсоли сифатида тараннум этилган, шу билан бир қаторда қадимги эрон шоҳларидан бири бўлган Баҳромга хам нисбат берилиб, куч-қудрат соҳиби бўлсин, деган маънода хам ушбу ном болага берилган.
БЕКЗОД (ўзб-ф.т.) — беклар авлодидан бўлган бола ёки бек фарзанди, боласи.
БЕКМУРОД (ўзб-а.) — беклар авлодидан бўлган бола улгайиб, орзу мақсадига етсин.
БЕРДИМУРОД (ўзб-а,) — Аллоҳ бизга ўғил ато килиб, орзу мақсадимизга етказди еки Аллоҳ берган бола вояга етиб, мурод-мақсадига эришсин.
БЕҲЗОД (ф.т.)- яхши саодатли кунда туғилган, яхши аслзода бола.
БЕҲРУЗ (ф.т.)- бахт-саодатли кунда туғилган бола.
БИБИХОЛ (ўзб-ф.т.) — хол билан туғилган, эътиборли аслзода қиз.
БИНАФША (ўзб.)- бинафшадек нафосатли, сулув, кўркам
БОБУР (ўзб.)- йўлбарс.
БОЗОР (ф.т.) — бозор куни туғилган бола.
БОЙМУРОД(ўзб-а.) — бой-бадавлат бола, улғайиб орзу муродига етсин.
БОЙҚОБИЛ (ўзб-а.)- эс-ҳушли, ақлли, мўмин-қобил бола, улғайиб бой-бадавлат бўлсин.
БОЛТА (ўзб.)- киндиги болта билан кесилган бола ёки болтадек кескир, ўткир, мустаҳкам бўлсин.
БОТИР(ўзб-мўг.) — мард, паҳлавон, довюрак, жасур.
БЎРИ (ўзб.)- туғилганда тиши мавжуд бўлған бола.
В
ВАФО (а.) — вафоли, садоқатли, содиқ.
ВОСИЛ (а.) — висолга етишган.
Г
ГАВҲАР (ф.т.) — гавҳардек қимматли, бебаҳо, асл, зебо қиз.
ГАВҲАРШОД(ф.т.) — гавҳардек бебаҳо, қимматли, қадрли, қувноқ, шоду хуррам зебо қиз.
ГУЛАНДОМ (ф.т.) — гулбадан, нозик, гўзал қиз.
ГУЛАСАЛ (ф.т-а.) — гулдек чиройли, нафис, асалдек ширин, тотли, севимли қиз.
ГУЛЖАМОЛ (ф.т-а.) — ҳусни жамоли гуддек зебо қиз.
ГУЛЖАҲОН (ф.т.)- жаҳоннинг гулдек гўзал кизи.
ГУЛНОЗ (ф.т.) — гулдек нозик ва нозли гўзал киз.
ГУЛРУҲ (ф.т.) — юзи гулдек гўзал қиз.
ГУЛЧЕҲРА (ф.т.) — гулюзли, чиройли қиз.
ГУЛШАН (ф.т.) — ҳаёти гулзордек файзу тароватли бўлсин.
ГУЛШОД (ф.т.) — гулдек гўзал, сулув, шоду хуррам
ГЎЗАЛ (ўзб.) — зебо, сулув, чиройли
Д
ДАВЛАТ (а.) — давлатманд, бой, саодатли, толеи порлоқ бўлсин.
ДАВРОН (а.) — даврининг, замонасининг бахтиёр фарзанди бўлсин.
ДИЛАФРЎЗ (ф.т.) — кўнгилни ёритувчи, қалбни қувончга тўлдирувчи зебо қиз.
ДИЛБАР (ф.т.) — кўнгилни олувчи, суюкли, гўзал.
ДИЛМУРОД (ф.т-а.) — дилдаги муродга, орзуга етказган бола.
ДИЛНАВОЗ (ф.т.) — дилни эркаловчи, кўнгилга завқу шавқ бағишловчи севимли зебо қиз.
ДИЛНОЗ (ф.т.) — нозик қалб соҳиби.
ДИЛОВАР (ф.т.) — жасур, қўрқмас, довюрак, шижоатли.
ДИЛОРО (ф.т.) — кўнгилни безовчи, дилга оро берувчи қиз.
ДИЛОРОМ (ф.т.) — дилга ором берувчи, кўнгилга таскин
ва ҳузур-халоват бахш этувчи.
ДИЛРАБО (ф.т.) — кўнгилни жалб қилувчи, дилни тортувчи, суюкли, гўзал қиз.
ДИЛШОД (ф.т.) — дили шод бўлиб юрсин ёки қалбларга севинч, шоду хуррамлик бахш этган бола.
ДУРДОНА (а-ф.т.) — инжу, дур донасидек бебаҳо, қадрли, чиройли қиз.
Е
ЕТИМ (а.) — якка, ягона, танҳо, ёлғиз.
Ё
ЁДГОР (ф.т.) — агар бола дунёга келгандан кейин отаси ёки онаси оламдан ўтиб қолса, унга марҳумдан эсдалик, ёдгорлик бўлсин деб ушбу исм берилади.
ЁРҚИНОЙ (Узб.) — келажаги ёруғ, нурли ва ойдек гўзал қиз.
ЁҚУБ (қад.яҳ.) — изидан борувчи, сабр-тоқатли, довюрак, жасур.
ЁҚУТ (қад.яҳ-а.) — ранги қизил бўлган қимматбаҳо ноёб тош.
Ж
ЖАВЛОН (а.) — чаққон, чиройли, шаҳдам қадам ташловчи.
ЖАЛОЛ (а.) — улуғ, буюк, кўркам.
ЖАЛОЛИДДИН (а) — диннинг улуғворлиги ёки диннинг юксак намояндаси.
ЖАМОЛ (а.) — чиройли, кўркам бола.
ЖАМШИД (ф.т.) — буюк, қудратли.
ЖАСУР (а.) — довюрак, қурқмас, жасоратли.
ЖАҲОНГИР (ф.т.) — жаҳонни забт этувчи, фотиҳ.
ЖУМА (а.) — жума куни туғилган бола.
ЖУМАГУЛ (а.ф.) -жума куни туғилган, гулдек чиройли сулув қиз.
ЖУМАҚУЛ (а.-ўзб.)- Аллоҳнинг жума куни туғилган бандаси ЖУМАНАЗАР (а.) — жума куни берилтан туҳфа.
ЖЎРА (ф.т.) — дўст, ўртоқ, ҳамдам.
З
ЗАЙНАБ (а.) — келишган, хушқомат, сулув қиз.
ЗАЙНИДДИН (а.) — дининг безаги, чиройи, кўрки.
ЗАРИНА (ф.т.) — зарли, чиройли қиз.
ЗАРИФ (а.) — беғубор, покиза, нозик таъб, ўгкир ақл соҳиби.
ЗАРИФА (а.) — иффатлн, покиза, нозик таъб, фаҳм-фаросатли қиз.
ЗАФАР (а.) — толиб, саодатманд.
ЗЕБИНИСО (ф.т.-а.) — аёлларнинг зеби, гўзал, зебоси.
ЗЕБО (ф.т.) — гўзал, сулув, чиройли қиз.
ЗИЁ (а.) — нурли, толеи порлоқ бола.
ЗИЙНАТ (а.) — зийнатли, безанган, ораста, кўркам қиз.
ЗОЙИР (а.) — зиёратчи.
ЗОКИР (а.) — Аллоҳни зикр қилувчи, ёдга олувчи.
ЗУБАЙДА (а.) — аёлларнинг танлаб олингани, энг яхшиси.
ЗУЛФИЯ (ф.т.) — жингалак сочли, сулув қиз.
ЗУЛХУМОР (а.) — интиқ бўлиб кўпдан кугилтан қиз.
ЗУМРАД (ф.т.) — зумраддек қимматли, чиройли, зебо қиз.
ЗУҲРО (а.) — Зуҳро юлдузидек нурли, чиройли, сулув ва иқболи порлоқ қиз.
И
ИБОДАТ (а.) — тоат-ибодат қилиш, Худога сиғинувчи, Унга бўйсунувчи ёки ибодат пайтида туғилган қиз.
ИБОДУЛЛОҲ (а.) — Аллоҳнинг бандалари, қуллари.
ИБРОҲИМ (қад.яҳ.) — халқларнинг отаси.
ИЗЗАТУЛЛОҲ (а.) — Аллоҳнинг ҳурмат-иззатли бандаси бўлсин.
ИЛҲОМ (а.) — руҳий кўгаринкилик, руҳланиш, авжланиш.
ИМОМ (а.) — олдинда турувчи пешво, диний раҳнамо.
ИНТИЗОР (а.) — интизор бўлиб кўпдан орзиқиб кутилган қиз.
ИРОДА (а.) — Худонинг иродаси билан дунёга келтан қиз.
ИСКАНДАР (юн.) — қўркмас, довюрак, жасур, мардларниш сардори, бошлиш.
ИСЛОМ (а.) — бўйсунувчи, итоаткор, художой.
ИСМОИЛ (қад.яҳ.) — Худо эшитди; Худодан сўраб олинган бола.
ИСРОИЛ (қад.яҳ.) — Аллоҳга итоат қилувчи, Аллоҳ йўлида курашчи.
ИХТИЁР (а.) — ихтиёри, эрки ўзида, ҳур, озод.
ИҚБОЛ (а.) — бахту саодат, ёрур келажак, ҳаёт.
Й
ЙЎЛДОШ (ўзб.-ф.т.) — ҳамроҳ.
К
КАМОЛ (а.) — етук.
КАМОЛИДДИН (а.) — диннинг камоли, ривожи ёки диннинг баркамол, етук намояндаси.
КОМИЛ (а.) — етук, мукаммал.
КАМОЛА (а.) — етук, баркамол қиз.
КОМРОН (ф.т.) — мақсадга эришувчи, саодатманд, кудратли, омадли, толеи порлоқ.
КУМУШ (ўзб.) — кумушдек бебаҳо, қимматбаҳо, қадрли, сулув қиз.
Л
ЛАЙЛИ (а.) — тун қизи, тунда туғилган қиз.
ЛАТИФА (а.) — меҳрибон, мулойим қиз.
ЛАТОФАТ (а.) — латофатли, покиза, шафқатли, зебо қиз.
ЛОБАР (а-) — чиройли, келишган, ёкзимли, дилкаш қиз.
ЛОЛА (ф.т.) — лоладек нафосатли,чиройли, кўркам, гўзал
ЛУТФИЯ (а.) — мурувватли, меҳрли, сулув қиз.
ЛУТФУЛЛОҲ (а.) — Аллоҳнинг лутфу эҳсони, муруввати, марҳамати.
М
МАВЖУДА (а.) — яратилган, бор, барҳаёт.
МАВЛУДА (а.) — хосиятли, муқаддас кунда дунёга келган қиз.
МАДИНА (а.) — бу исм Арабистондаги муқаддас зиёратгоҳ шаҳар бўлган Мадина номидан олинган.
МАЛИКА (а.) — малика еки шоҳ авлодидан бўлган аёл.
МАЛОҲАТ (а.) — кўркам, гўзал, малоҳатли қиз.
МАСТУРА (а) — пардали, иффатли, покиза қиз.
МАТЛУБА (а.) — илтижо қилиб сўраб олинган қиз.
МАФТУНА (а.) — мафтун қилувчи, жозибали, дилкаш қиз.
МАҲБУБА (а.) — севилган, суюкли, дилбар қиз.
МАҲЛИЁ (а.) — ўзига жалб этувчи, кўнгилни ром қилувчи, сеҳрловчи, назокатли, жозибали, сулув қиз.
МАҲМУД (а.) — мақталган, мақговга лойиқ.
МЕҲРИНИСО — аёлларнинг қуёши.
МИРЗА (ф.т.) — саводли, ўқимишли билимдон бўлиб ўссин.
МОҲИГУЛ (ф.т.) — ойдек сулув, чиройли ва тулдек гўзал қиз.
МОҲИДИЛ (ф.т.) — кўнгилнинг ойи ёки кўнглимизни ойдек еритган, нурга тўлдирган сулув қиз.
МОҲИНУР (ф.т-а.) — ой нуридек покиза, сулув қиз.
МОҲИРА (а.) — маҳоратли, пишиқ қиз.
МУАЗЗАМ (а.) — азим, улуғ, буюк.
МУАТТАР (а.) — хушбўй хид таратувчи.
МУБОРАК (а.) — қутлуғ, саодатли.
МУЗАФФАР (а.) — зафар қозонувчи, ғалабага эришувчи, голиб.
МУНАВВАР (а.) — нурли, чароғон, ёруғ.
МУНИРА (а.) — нур сочувчи, юзидан нур таралувчи, нурли, зебо қиз. МУНИС (а.) — дўст, ҳамдам.
МУРОД (а.) — улгайиб мурод-мақсадига етсин ёки орзу, муродга эриштирган бола.
МУСАЛЛАМ (а.)- бўйсунувчи, итоаткор.
МУСУЛМОН (а.) — Ислом динига эътиқод қилувчи, иймонли, художой.
МУХТОР (а.) — танланган, сайланган, эркин, озод.
МУШАРРАФ (а.) — шарафланган, шарафли, ҳурмат-эҳтиромга эришган.
МУЯССАР (а.) — Аллоҳ етказган, муяссар қилған фарзанд.
МУҚАДДАМ (а.) — биринчи фарзанд.
МУҚАДДАС (а.) — қутлуғ, табаррук, муқаддас, азиз.
МУҲАММАД (а.) — мақталадиган, мақтовга, олқишга лойиқ, сазовор.
МУҲАРРАМ (а-) — мухарррам ойнда дунёга келган бола.
МУҲТАРАМ (а.) -энг ҳурматли, эъзозли.
Н
НАВРЎЗ (фт.) — янги кун, янги кунда — Наврўз куни туғилган бола.
НАЖМИДДИН (а.) — диннинг юлдузи, диннинг иқболн.
НАЗАР (а.) — Аллоҳ назар қилган, Аллоҳнинг назари тушган бола.
НАЗИРА (а.) — авлиёлар, эшонларга назир қилинган, бағишланган қиз.
НАЗИФА (а.) — покиза.
НАЗОКАТ (а.) — нозиклик, нозик табиатли, нозанин сулув қиз.
НАЗРУЛЛОҲ (а.) — Аллоҳга назр қилннган, бағишланган бола.
НАМОЗ (ф.т.) — намоз вақгида туғилган бола.
НАРГИЗ (а.) — наргисдек нафосатли, нозик, гўзал қиз.
НАРИМОН (а-ф.т.) — жасур, қўрқмас, куч-қудратлн.
НАСИБА (а.) -ризқи бугун, насибали қиз бўлсин.
НАСИМ (а.) — тонг пайти зсадшан шабададек юмшоқ кўнгилли, мулойим табнатли, ёқимли бола.
НАСИМА (а.) — тонг шамолидек ёқнмли, ҳузурбахш, мулойим табиатли, юмшоқ кўнгил, покиза, нафосатлв
НАСРИДДИН (а.) — диннинг ёрдами, кўмага.
НЕЪМАТ (а.) — ризқи бутун, насибаси тўкис бўлсин.
НЕЪМАТУЛЛОҲ (а.) — Аллоҳвинг саховати, марҳамати, Аллоҳшнг неъмати.
НИГИНА (ф.т.) — узук, қимматбаҳо узуқдек бебаҳо, азиз, гўзал қиз.
НИГОРА (ф.т.) — чиройли юзли, зебо, тенгсиз ҳусн соҳибаси.
НИЗОМ (а.) — тартиб-интизомли,одоб-ахлоқли бола бўлсин.
НИЗОМИДДИН (а.) — диний илмларни, тартиб-қоидаларни мукаммал билувчи, дин ривожига ҳисса қўшувчи.
НИЛУФАР (ҳинд.) — нилуфардек нафосатли, нозик ва зебо қиз.
НИШОН (ф.т.) — бола туғилганда унинг баданида бирон хил белги бўлса ёки отасидан нишона бўлсин деган маънода ушбу исм кўйилади.
НОДИР (а.) — ноёб, қимматбаҳо, қадрли бола.
НОДИРА (а.) — тенгсиз, бебаҳо, беназир, беқиёс гўзаллик соҳибаси.
НОРБОЙ (ф.т-ўзб.) қизил холли бола улғайиб бой-бадавлат бўлсин.
НОРМУРОД (ф.т-а.) — қизил холли бола орзу муродларимизга эриштирди ёки қизил холли бола соғ-омон улғайиб истагига, муродига етсин.
НОРМУҲАММАД (ф.т.-а.) — қизил холли болани Муҳаммад (с.а.в.) охиратда шафоат қилсинлар.
НОРМЎМИН (ф.т-а.) — қизил холли бола, аклли, доно, мўмин-қобил бўлсин.
НОРОЙ (ф.т-ўзб.) — қизил хол билан туғилган, ойдек зебо, кўркам қиз.
НОРТОЖИ (ф.т.) — қизил холли бола.
НОРХОЛ (ф.т.) — баданида қизил хол билан туғилган қиз.
НОРҚОБИЛ (ф.т-а.) қизил хол билан туғилган бола, улғайиб қобил бўлсин.
НОСИР (а.) — ёрдам берувчи, ғолиб.
НУРББК (а-ўзб.) — беклар авлодига мансуб бўлган толеи нурли, иқболи порлоқ бола.
НЎРЖАМОЛ (а.) -нур юзли, чиройли, гўзал қиз.
НУРИДДИН (а.) — диннинг нури, зиёси, машъали.
НУРУЛЛОҲ (а.) — Аллоҳнинг нури, зиёси, ёғдуси.
НУСРАТ (а.) — ёрдам берувчи, кўмак берувчи, голиб.
НУСРАТУЛЛОҲ (а.) — Аллоҳнинг кўмаги, муруввати.
О
ОБИД (а.) — Аллохга сиғинувчи, Унга ибодат қилувчи.
ОБИДА (а.) — Аллохга ибодат қилувчи, тақводор қиз.
ОБОД (ф.т.) — ҳаёти обод, серфайз, насибаси бутун бўлсин.
ОДИЛ (а.) — адолатли, ҳақгўй.
ОДИНА (ф.т.) — хосиятли бўлган, муборак кун ҳисоблашан жума кунида туғилган бола.
ОЗОД (ф.т.) — озод, ҳур, эркин.
ОЗОДА (ф.т.) — ҳур, эркин, покиза қиз.
ОЗОДБЕК (ф.т-ўзб.) — беклар авлодига мансуб бўлган ҳур, эркин, саодатманд бола.
ОЙГУЛ (ўзб-ф.т.) — ойдек чиройли, сулув, гулдек чиройли қиз.
ОЙДИН (ўзб.) — ойдин, ёруғ кечада туғилган қиз ёки хаёти нурли, иқболи порлоқ, чароюн бўлсин.
ОЙЖАМОЛ (ўзб-а.) — ойдек гўзал ҳусн соҳибаси, ой юзли зебо қиз.
ОЙНИСА (ўзб-а.) — аёлларнинг ойдек сулуви, зебоси.
ОЙША (а.) — барҳаёт яшовчи.
ОЛИМ (а.) — илм сохиби.
ОЛИМА (а.) — илмли, билимдон қиз.
ОЛИЯ (а.) — олий, улуғ, юксак мартабали.
ОЛЛОЁР (а-ф.т.) — Аллоҳ ёр, мададкор бўлсин, хамиша ҳамдам, ҳамроҳ бўлсин, қўллаб ўз паноҳида асрасин.
ОМОН (а.) — ўсиб, улғайиб соғ-омон бўлсин.
ОМОНУЛЛОҲ (а.) -Аллоҳнинг ўзи хар қандай хавф-хатар ва офатларддн омон сақлайдиган бола.
ОРЗИГУЛ (ф.т.) — орзу қилиб эртпилган гулдек сулув, дилрабо қиз.
ОРЗУ (ф.х.) — ота-онасини орзусига эриштирган, мақсадига етказған ёки орзиқиб кутилган бола.
ОРИФ (а.) — маърифатли, билимли, ақлли, Аллоҳни таниган художўй, тақводор.
ОРТИҚ (ўзб.) — баданида бирор ортиқча аъзо билан туғилган бола.
ОТАБЕК (ўзб.) — бекларнинг бошлиғи, сардори.
ОҚИЛ (а.) — ақлли, доно, зукко.
ОҚИЛА (а.) — ақлли, зукко, доно қиз.
П
ПАНЖИ (ф.т.) — одатда оиладаги бешинчи болага ушбу ном қўйилади. Панж-беш маъносини англатади.
ПАРДА (ф.т.) — парда билан туғилган бола.
ПЎЛАТ (ф.т.) — пўлатдан кучли, иродали, мустаҳкам бўлиб улғайсин.
Р
РАВШАН (ф.т.) — нурли, ёруғ, чароғон ёки иқболи порлоқ бола бўлсин.
РАЖАБ (а.) — Ражаб ойида, яъни ҳижрий йилнинг еттинчи ойида туғилган бола.
РАМАЗОН (а.) — қутлуғ, муборак ой ҳисобланмиш қамарий йилнинг 9 ойида туғилган бола.
РАМЗИДДИН (а.) — диннинг рамзи, тимсоли.
РАСУЛ (а.) -Аллоҳнинг элчиси.
РАЪНО (а.) — раъногуддек сулув, чиройли, пурлатофат қиз.
РАҲМАТ (а.) — меҳрибон, раҳмдил, шафқатли.
РАҲМАТУЛЛОҲ (а.) — Аллоҳнинг раҳмати, муруввати, марҳамати билан дунёга келтан бола.
РИЗО (а.) — розилик.
РОБИЯ (а.) — оиладаги тўртинчи фарзанд.
РОЗИЯ (а.) — розилик, мамнунлик, шукроналик бахш этган, суюкли, ёқимтой, дилкаш қиз.
РОҲАТ (а.) тинч-омон, роҳатда, ҳузур-ҳаловатда яшасин.
РУСЛАН (ф.т.) — арслон, қўрқмас, жасур, қудратли, довюрак.
РУСТАМ (паҳл.) — куч-қудратли, ботир, енгалмас, довюрак жасур, матонатли.
РУХШОНА (ф.т.) — чиройли, гўзал юзли, кўркам, сулув
РЎЗИ (ф.т.) — ризқи бутун, насибали, бахт-саодатли бўлсин.
РЎЗИМУРОД (ф.т-а.) — ризқ-насибали бола улғайиб мурод-мақсадига етсин.
РЎЗИМУҲАММАД (ф-т-а.) — ризқли, насибали болани Муҳаммад (с.а.в.) охиратда шафоат қилсинлар.
РУЗИХОЛ (ф.т.) — ризқли, насибали, хол билан туғилган қиз,
С
САДОҚАТ (а.) — содиқ, садоқатли, вафодор.
САДРИДДИН (а.) — диннинг баланд мартабали, юқори мавқега эга раҳнамоси, диншшг улуғ намояндаси.
САИД (а.) — бахт саодатли.
САИДА (а.) — омадли, бахтли, саодатли.
САЙИД (а.) — эга, бошлиқ, раҳнамо, аслзода, олийнасаб.
САЙИДА (а.) — олийнасаб сайидлар авлодига мансуб қиз.
САЙИДБЕК (а.) — аёлзода, олийнасаб беклар авлодидан бўлган бола.
САЙИДМУРОД (а.) — олий насаб, аслзода, сайидлар авлодига мансуб бола. Улғайиб мурод-мақсадига етсин.
САЙФИДДИН (а.) — диннинг қиличи.
САЙФУЛЛОҲ (а.) — Аллоҳнинг қиличи.
САЛИМ (а.) — соғлом, соғу саломат.
САЛОМАТ (а.) — омон-эсонлик, соғу саломатлик.
САМАНДАР (а.) — ўт ичида яшовчи, ўтдан пайдо бўладиган жонзот, ўлмас, мустаҳкам иродали.
САНАМ (а.) — мажусийлар илоҳи, маъбудаси; зебо, суюкли қиз.
САОДАТ (а.) — бахтли, саодатли, иқболи порлоқ қиз.
САРВАР (а.) — йўлбошчи, раҳнамо.
САРВИНОЗ (ф.т.) — қадди-қомати тикка ўсувчи, сарв дарахтидек келишган ва нозик қиз.
САРДОР (ф.т.) — раҳнамо, етакчи, йўлбошчи, бошлиқ.
САФАР (а.) — Сафар ойида ёки сафар вақтида дунёга келган бола.
САФАРАЛИ (а.) — Сафар ойида ёки сафар пайтида туғилган бола Алидек куч-қудрат, ақл-заковат эгаси бўлсин.
САФАРГУЛ (а-ф.т.) — Сафар ойида ёки сафар пайтида дунёга келган гулдек кўркам, зебо қиз.
САЪДУЛЛОҲ (а.) — Аллоҳ ато этган бахт-саодат ёки Аллоҳнинг иқболи порлоқ, бахту саодатли бавдаси.
СЕВАР (ўзб.) — севимли, ёқимли фарзанд.
СИРОЖ (а.).- машъал.
СИРОЖИДДИН (а.) — диннинг нури, машъали.
СОАТ (а.) — хосиятли, бахтли соатда туғилган бола.
СОБИР (а.) -;чидамли, сабру тоқатли, иродаси мустаҳкам бола.
СОБИТ (а.) — мустаҳкам, чидамли, келишган, чиройли бола.
СОДИҚ (а.) — садоқатли, вафодор.
СОЖИДА (а.) — сажда қилувчи, Аллоҳга сиғинувчи мусулмон қиз.
СОЛИҲ (а.) — покиза, пок, солиҳ амаллар қилувчи.
СОҲИБ (а.) — хўжайин, эга, дўст, ҳамдам.
СУЛТОН (а.) — подшоҳ, ҳукмдор, юксак мартаба, обрў-эътибор эгаси бўлсин.
СУЛТОНАЛИ (а.) — юксак обрў-эътибор, мартаба эгаси бўлсин еки ушбу бола Алидек куч-қудрат, юксак ақлу заковат эгаси бўлсин.
СУЛТОНМУРОД (а.) — юксак мавқели, мартабалар, обрў-эътибор соҳиби бўлиб етишсин, орзу-муродига эришсин.
СУЛТОНОЙ (а-ўзб.) — олий мартаба, мавқели, обрў, эътибор соҳибаси бўлган ойдек гўзал, зебо қиз.
СУРАЙЁ (а.) — юзи Сурайё юлдузидек нурли, ёруғ, гўзал қиз, иқболи Сурайё юлдузидек порлоқ бўлсин.
Т
ТАБАССУМ (а.) — ҳаёти шодликка, қувончга тўлиқ бўлсин ёки кулиб, жилмайиб турувчи, чеҳрасидан табассум аримайдиган қиз.
ТАЛЪАТ (а.) — юз кўриниши чиройли, гўзал бола.
ТЕМИР (ўзб.) — темирдек мустаҳкам иродали бўлсин.
ТЕША (ўзб.) — тешадек ўткир, кескир бўлсин, мустаҳкам бўлсин еки киндиш теша билан кесилган бола.
ТИЛОВМУРОД (ўзб-а.) — тилаб олинган, Худодан сўраб олинган бола улғайиб мурод-мақсадига етсин.
ТОЖИДДИН (ф.т-а.) — дшнинг тожи, диннинг юксак билимдони, улуғ намояндаси.
ТОЖИМУРОД (ф.т-а.) — хол билан туғилган бола улғайиб мурод-мақсадига етсин ёки холли бола орзу-муродимизга эриштирди.
ТОЖИНИСО (ф.т-а.) — аёлларнинг тожи, улуғи, эътиборга сазовори ва энг гўзали.
ТОЛИБ (а.) — талаб қилувчи, илм изловчи.
ТОШМУРОД (ўзб-а.) — тошдек маҳкам, мустаҳқам иродали бола улғайиб мурод-мақсадига етсин.
ТОШПЎЛАТ (ўзб-ф.т) — тош ва пўлатдек мустаҳкам бола, узоқ умр кўрсин.
ТОҲИР (а.) — покиза, бегуноҳ.
ТУРСУН (ўзб.) — нобуд бўлмасин, соғу саломат ўссин, омон қолсин, яшаб кетсин.
ТУРҒУН (ўзб.) — туриб қолсин, нобуд бўлмасин, умри узоқ бўлсин.
ТЎЛҚИН (ўзб.) — яйраб, шоду хуррам бўлиб, завқу шавққа тўлиб юрсин.
ТЎРА (ўзб.) — юқори маргаба, мавқе эгаси, аслзода.
У
УБАЙДУЛЛОҲ (а.)- Аллохнинг кичик қули.
УЛДОНА (ўзб-ф.т.) — ушбу доно, зукко, ақлли, фаҳм-фаросатли қиздан кейинги фарзанд ўғил бўлсин.
УЛУРБЕК (ўзб.) — улуғ, куч-қудратлн, ҳукмдор ёки бекларнинг улуғ, буюк сардори, бошлиғи.
УМАР (а.) — мангу барҳаёт яшовчи.
УМИД (ф.т.) — умид билан кутилган ёки яшаб кетишига умид қилинган бола.
УМИДА (ф.т.) — орзу-умид билан кутилган ёки яшаб кетишига умид қилинган қиз
УМИДУЛЛОҲ (ф.т.-а.) — Аллоҳ етказган орзу-умид.
УСМОН (а.) — синиқчи, даволовчи, табиб.
УЧҚУН (Узб.) — ҳаёти ёруғ, нурли, толеи порлоқ бўясин.
Ф
ФАЗИЛАТ (а.) — яхши хислатли.
ФАЗЛИДДИН (а.) — диннинг фазли, камоли.
ФАЙЗУЛЛОҲ (а.) — Аллоҳнинг марҳамати ёки Аллохнинг ризқу насибали, омадли бандаси.
ФАРАНГИЗ (ф.т) — нур таратувчи, шуъла сочувчи гўзал қиз.
ФАРИД (а.) — якка, ягона.
ФАРИДА (а.) — якка, ягона, тенгсиз қиз.
ФАРМОН (ф.т.) — буйруқ, Аллоҳнинг фармони, амри билан дунёга келган бола.
ФАРОРАТ (а.) — ҳузур-халоват, роҳат-фароғатда яшасин.
ФАРРУХ (ф.т.) — юзидан нур ёгалувчи, очиқ чеҳрали, чиройли, кўркам.
ФАХРИДДИН (а.) — диннинг фахри, ғурури.
ФЕРУЗ (ф.т.) — енгилмас, юлиб.
ФЕРУЗА (ф.т.) — ғолиб, иқболи баланд зебо қиз.
ФИРУЗ (ф.т.) — саодатли, иқболи порлоқ ёки енгилмас, ғолиб,
ФИРУЗА (ф.т.) — саодатли ёки фирузадек бебаҳо, қимматли, гўзал, зебо қиз ёки нурли, юзидан нур таралувчи.
ФОЗИЛ (а.) — билимдон, доно, зукко.
ФОЗИЛА (а.) — билимли, зукко қиз.
X
ХАЙРИДДИН (а.) — диннинг хайру саховати ёки хайру саховатпеша, ҳимматли дин намояндаси.
ХАЙРУЛЛОҲ (а.) — Аллоҳнинг хайру саховати, муруввати, Аллоҳнинг туҳфаси.
ХАЛИЛ (а.) — севимли, азиз дўст.
ХОЛБЕК (ф.т-ўзб.) — беклар авлодидан бўлган холли бола.
ХОЛБЕКА (ф.т-ўзб.) — беклар авлодидан бўлтан холли қиз.
ХОЛБИБИ (ф.т-ўзб.) — юқори мавқега эга, баланд мартабали холли қиз.
ХОЛБОЙ (ф.т-ўзб.) — хол билан тушлган бола вояга етиб, улғайиб давлатманд, бой бўлснн.
ХОЛДОР (ф.т.) — хол билан туғилган холли бола.
ХОЛМИРЗА (ф-т.) — холли бола, билимдон, доно, ўқимишли,саводхон бўлиб етишсин.
ХОЛМУРОД (ф.т-а.) — холли бўлиб туғилган бола, ўсиб орзу-муродига етишсин.
ХОЛМУҲАММАД (ф.т-а.) — холли бўлиб туғилган болани Муҳаммад (с.а.в.) охиратда шафоат қилсинлар.
ХОЛМЎМИН (ф.т-а.) — холли бўшб туғилган бола мўмин-қобил бўлсин.
ХОЛТОЖИ (ф.т.) — баданида холи ва тожи мавжуд бўлган бола.
ХОНДАМИР (ўзб-ф.т.) — бу исм, олимларнинг таъкидлашича, аслида, “хованд амир” бўлиб, унинг маъноси Худо амр этувчи ҳукмдордир ёки Худонинг назари тушган, Худонинг йўлидан тўғри юрувчи, Унинг олқишига сазовор бўлган ҳукмрон.
ХОНЗОДА (ўзб-ф.т.) — хон ёки асилзодалар авлодидан бўлган қиз.
ХОСИЯТ (а,) — яхши хислат ва фазилатлар сохибаси бўлсин ёки омадли ёки хосиятли кунда туғилган фарзанд.
ХУДОЙБЕРДИ (ф.т-ўзб.) — Худо берди, Аллоҳ ато этди. Аллоҳнинг марҳамати, туҳфаси бўлган бола.
ХУДОЙНАЗАР (ф.т-а.) — Худонинг назари тушган бола.
ХУМОР (а.) — кўпдан интиқлик билан орзиқиб кутилган бола.
ХУРРАМ (ф.т.) — шод, бахтиёр, хурсанд, бахтли бўлсин ёки қувончли кунда туғилган бола.
ХУРСАНД (ф.т.) — шоду хуррам, бахтиёр бўлиб юрсин ёки қувончли кунда туғилган бола.
ХУРШИД (ф.т.) — қуёш бениҳоят чиройли, хушсурат ёки иқболи қуёшдек порлоқ бўлсин.
ХУРШИДА (ф.т.) — қуёшдек ҳусну жамол соҳибаси бўлган гўзал, сулув, латофатли киз ёки иқболи қуёшдек порлоқ бўлсин.
Ч
ЧАРОС (ўзб.) — кўзлари чаросдек фусункор, жозибаля, чиройли қиз ёки қоп-қора кўзлари катта қиз.
ЧОРИ (ф.т.) — оиладаги тўртинчи ўғил.
Ш
ШАБНАМ (ф.т.) — шудрингдек беғубор, покиза қиз.
ШАВКАТ (а.) — шон-шуҳрат, куч-қудратли бола бўлсин.
ШАМСИДЦИН (а.) — диннинг қуёши.
ШАМСИЯ (а.) — қуёшдек порловчи чароғон қиз, чиройли қиз.
ШАМСУЛЛОҲ (а.) — Аллоҳнинг нури, ёғдуси ёки Аллоҳнинг қуёвдек порлоқ чеҳрали, чиройли бандаси.
ШАРБАТ (а.) — ёқимли, ширин, суюкли қиз.
ШАРИФ (а.) — шарафли, муқаддас, азиз.
ШАРИФА (а.) — азиз, қадрли, шарафли қиз.
ШАФИҚА (а.) — шафқатли, меҳру мурувватли, оқибатли қиз.
ШАҲБОЗ (ф.т.) — лочин, чакқон, шиддаткор, шижоатли, довюрак, қудратли бўлсин.
ШАҲИНА (ф.т.) — довюрак, мард, жасур, қўрқмас қиз.
ШАҲЛО (а.) — катта, қора кўзли, гўзал қиз.
ШАҲНОЗ (ф.т.) — шоҳлар, асилзодалар авлодига мансуб нозли, нозик ва зебо, гўзал қиз.
ШАҲОБИДДИН (а.) — диннинг ёрқин, нурли юлдузи.
ШАҲОДАТ (а.) — гувоҳлик берувчи.
ШЕРАЛИ (ф.т-а.) — шердек довюрак, қўрқмас, жасур, Алидек куч-қудрат, ақл-идрок эгаси бўлсин.
ШЕРБОИ (ф.т-ўзб.). — шердек довюрак, жасур, баҳодир бола улғайиб бой-бадавлат бўлсин.
ШЕРЗОД (ф.т.) — шернинг боласи; шердек довюрак, қўрқмас ботирлар авлодидан бўлган бола.
ШЕРМУРОД (ф.т-а.) — шердек қўрқмас, жасур, довюрак бола мурод-мақсадига етсин.
ШЕРМУҲАММАД (ф.т-а.) — шердек довюрак, жасур, баҳодир болани Муҳаммад (с.а.в.) охиратда шафоат қилсинлар.
ШЕРХОН (ф.т.-ўзб.) — хон, асилзодалар авлодига мансуб, шердек довюрак, жасур, баҳодир бола ёки шерларнинг шери, ҳукмдори, яъни шердек довюрак баҳодирларнинг сардори.
ШЕРҚОБИЛ (ф.т-а.) — шердек довюрак, жасур, баҳодир бола доно, ақшш, қобил бўлиб ўссин.
ШЕРҚУЛ (ф.т-ўзб.) — Аллоҳнинг шердек жасур, довюрак бандаси.
ШИРИН (ф.т.) — ёқимли, азиз, суюкли, ширин бола.
ШОБЕРДИ (ф.т-ўзб.) — Аллоҳнинг марҳамати билан дунёга келган бола улғайиб улуғ мартабалар соҳиби бўлсин.
ШОДИ (ф.т.) — шодлик, қувонч, бахтиёрлик.
ШОДИБЕК (ф.т-ўзб.) — беклар авлодидан бўлган шоду хуррам, қувноқ, бахтиёр бола.
ШОДИГУЛ (ф.т.) — шоду хандон, бахтиёр, қувноқ ва гулдек зебо қиз.
ШОДИЁР (ф.т.) — шоду хуррамлик, қувонч, бахтиёрлик ҳамиша ҳамроҳи бўлсин ёки бизга шодликни ёр этган ёхуд қувончли кунда туғилган бола.
ШОДИМУРОД (ф.т-а.) — шод, хуррам, бахтиёр бола улғайиб мурод-мақсадига етсин ёки шоду-хуррамлик, қувонч-бахтиёрлик келтирган бола муродимизга етказди.
ШОДИМУҲАММДД (ф.т-а.) — шоду хуррам бахтиёр болани Муҳаммад (с.а.в.) охиратда шафоат қилсинлар.
ШОДИЯ (ф.т.) — шод, хуррам, қувноқ, бахтиёр ёки қувончли кунда турилган киз.
ШОДМОН (ф.т.) — шод, бахтиёр, қувноқ ёки ҳаёти шодликка тўлиқ бўлсин ехуд қувончли, шодмон кунда туғилган бола.
ШОИР (а.) — шоир, сўзга чечан, ҳозиржавоб, ширинсўз, нотиқ бўлсин.
ШОИРА (а.) — шоира бўлсин, сўзга чечан, ширинсухан, нотиқа қиз бўлсин.
ШОЙИСТА (ф.т.) — ҳурмат-эҳтиромга лойиқ, эъзоз-эътиборга муносиб қиз.
ШОКИР (а.) — шукур қилувчи, Аллоҳга шукур қилувчи бола бўлсин ёки бизга фарзанд бергани учун Аллоҳга шукр.
ШОҲИДА (а.) — сулув, гўзал, зебо қиз.
ШОҲИМАРДОН (ф.т.) — мард, баҳодирлар шоҳи.
ШОҲРУҲ (ф.т.) — юзида шоҳлик аломатлари зоҳир бўлган келишган, зебо бола.
ШОҲСАНАМ (ф.т-а.) — гўзаллар, сулувлар шоҳи, зеболиқда беназир, беқиёс қиз.
ШУКУР (а.) — қаноат, сабру тоқат қилувчи, рози, миннатдор.
ШУКРУЛЛОҲ (а.) — бизга фарзанд ато қилганлиги учун Аллоҳга беҳад ҳамду санолар, шукроналар бўлсин.
ШУҲРАТ (а.) — довруғ, обрў, шон, ифтихор.
Э
ЭЛБЕК (ўзб.) — улгайиб элнинг бега, сардори, йўлбошчиси бўлсин.
ЭЛДОР (ўзб-ф.т.) — улғайиб юқори мартабалар эгаси, элнинг йўлбошчиси, раҳнамоси, ҳукмдори бўлсин.
ЭЛМУРОД (ўзб-а-.)- эл орзу қилган фарзанд бўлсин, элини орзу-муродига эриштирсин.
ЭРАЛИ (ўзб-а.) — жасур, дойюрак, мард бола Алидек куч-қудрат, ақл-заковатли бўлсин.
ЭРГАШ (ўзб.) — ака ва опаларига эргашиб юрсин.
ЭРКИН (ўзб-) — эркин, озод, ҳур бола.
ЭСОН (ўзб.) — соғ-саломат, омон-эсон ўссин.
ЭШБЕК (ўзб.) — беклар наслидан бўлган бола улғайиб, ака-укаларига ҳамдам, эш, ҳамнафас бўлсин.
ЭШБЎРИ (ўзб.) — бўри ҳамроҳи, йўлдоши бўлиб, унн ёмон кучлардан, ёвуз руҳлардан ҳимоя қилсин, асрасин.
ЭШДАБЛАТ (ўзб-а.) — мол-дунё, давлатга эришиб, бой-бадавлат бўлсин, ризқи бутун бўлиб, бахтли, тотув ҳаёт кечирсин.
ЭШМУРОД (ўзб.-а.) — орзу кдяинган ҳамроҳ ёки орзусига ҳамроҳ бўлиб, мурод-мақсадига етсин.
ЭШҚОБИЛ (ўзб.) — одобли, эс-ҳушли, қобил бола, ака- укаларига йўлдош, ҳамдам, эш бўлсин.
ЭЪЗОЗ (а.) — эътиборга, ҳурмат-эҳгиромга сазовор бўлган қадрли, қимматли, суюкли бола.
ЭҲСОН (а.) — совға, туҳфа.
Ю
ЮЛДУЗ (ўзб.) — юлдуздек ёруғ юзли, чиройли, гўзал қиз.
ЮНУС (қад.яҳ.) — каптар.
ЮСУФ (қад.яҳ.) — ортган, кўпайган ҳусн маъносида.
Я
ЯЙРА (ўзб.) — яйраб-яшнаб ўссин, ҳаёти қувончга тўлиқ бўлсин.
ЯШАР (ўзб.) — яшаб кетсин.
Ў
ЎКТАМ (ўзб.) — кучли, қудратли, довюрак, жасур, виқорли.
ЎЛМАС (ўзб.) — ўлмасин, умри узоқ бўлсин.
ЎЛМАСОЙ (ўзб.) — ўлмасин, яшаб кетсин, умри узоқ бўлсин деб умид, ният қилинган ойдек гўзал, зебо қиз.
УРАЛ (ўзб.) — туғилганда киндигига ўралиб тушган ёки жингалак сочли бола.
ЎРОҚ (ўзб.) — ўроқдек ўткир, кескир бўлсин ёки киндиги ўроқ билан кесилган бола.
ЎТКИР (ўзб.) — ўткнр, ўткир ақлу заковат соҳиби, доно бола бўлсин.
ЎТКИРБЕК (ўзб.) — беклар авлодига мансуб бўлган ўткир ақлу заковат соҳиби, билимли, доно бола.
ЎҒИЛОЙ (ўзб.) — шу ойдек гўзал қиздан кейинги туғилажак фарзанд ўғил бўлсин.
ЎРИЛШОД (ўзб-ф.т.) — ушбу қувноқ, бахтиёр, шодон қиздан кейин туғиладиган бола ўғил бўлсин.
Қ
ҚАЛДИРҒОЧ (ўзб.) — қалдирғочнинг қанотидек нозик, ингичка қошли, сулув, гўзал қиз.
ҚАМБАР (а.) — тўрғай.
ҚАҲРАМОН (ф.т.) — довюрак, жасур, қудратли, кўрқмас.
ҚИЛИЧ (ўзб.) — киндиги қилич билан кесилган бола ёки қиличдай кескир, ўткир, мустаҳкам бўлсин.
ҚУДРАТ (а.) — кучли, қудратли.
ҚУДРАТУЛЛОҲ (а.) — Аллоҳнинг қудрати билан дунёга келган бола ёки Аллоҳнинг қудратли, кучли бандаси бўлсин.
ҚУНДУЗ (ўзб.) — қундуздек чиройли, зебо қиз.
ҚУНДУЗОЙ (ўзб.) — қундуздек гўзал, ойдек сулув, зебо қиз.
ҚУРБОН (а.) — Қурбон ойида туғилган бола.
ҚУРБОНАЛИ (а.) — Қурбон ойида дунёга келган бола Алидек куч-қудрат, акл-заковатли бўлсин.
ҚУРБОННАЗАР (а.) — Қурбон ойида туғилган, Худонинг назари тушган бола.
ҚУРБОНОЙ (а.-ўзб.) — Қурбон ойида туғилган ойдек гўзал, сулув қиз.
ҚУТБИДДИН (а.) — диннинг асоси, таянчи.
ҚУТЛИ (ўзб.) — бахтли, саодатманд, иқболи порлоқ.
ҚУТЛИБЕКА (ўзб.) — бахтли,саодатли, иқболи порлоқ олийнасаб қиз.
ҚЎЛДОШ (ўзб.) — кўмакчи, дўст, ҳамдам.
ҚЎЧҚОР (ўзб.) — мояги, эркаклик тухуми катта бўлиб туғилган ёки пешонаси дўнг ёхуд қўчқордек кучли бола.
ҚЎШОҚ (ўзб.) — баданида қўшимча аъзо билан туғилган бола.
Ғ
ҒАЙРАТ (а.) — серҳаракат, шижоатли, толмас, ғайратли бола бўлсин.
ҒИЁС (а.) — кўмак, ердам, мадад.
ҒИЁСИДДИН (а.) — диннинг мадади, кўмаги, ёрдами.
ҒОЛИБ (а.) — зафар қозонувчи, енгилмас, юлиб.
ҒУЛОМ (а.) — ёш хизматкор қул.
Ҳ
ҲАБИБ (а.) — суюкли дўст, қадрдон, ғамхўр.
ҲАБИБА (а.) — севимли, меҳрибон, қадрли қиз.
ҲАБИБУЛЛОҲ (а.) — Аллоҳнинг суюкли дўсти.
ҲАЙДАР (а.) — арслон, қўрқмас, жасур, кучли, қудратли бола бўлсин.
ҲАЙИТ (а.) — ҳайит байрами кунларида туғилган бола.
ҲАЙИТАЛИ (а.) — ҳайит байрами кунларида дунёга келган бола Али каби зўр инсон бўлиб етишсин.
ҲАЙИТГУЛ (а-ф.т) — ҳайит кунида туғилган, гулдек чиройли, зебо қиз.
ҲАЙИТМУРОД (а.) — ҳайит кунида фарзандли бўлиб, орзумизга эришдик ёки ҳайит кунида туғилган бола мурод-мақсадига етсин.
ҲАЛИМА (а.) — раҳмдил, шафқатли, мулойим табиатли, беозор, суюкли қиз.
ҲАМДАМ (ф.т.) — содиқ дўст, ўртоқ, ака-укаларига, отасига ҳамдам, мададкор, эш бўлсин.
ҲАМИД (а.) — Аллоҳ таолога ҳамду сано айтувчи.ҲАМИДА (а.) — Аллоҳга шукур қилувчи, ҳамду сано айтувчи ёки мақтовга сазовор қиз.Ҳ
АМИДУЛЛОҲ (а.) — Аллоҳнинг мақтовига сазовор, аъло бандаси.
ҲАМРО(Ҳ) (ф.т.) — ҳамдам, шерик.ҲАСАН (а.) — чиройли, аъло, гўзал.
ҲАСАНАЛИ (а.) — чиройли, кўркам бола Алига ўхшаган яхши одам бўлсин.
ҲАСАНХЎЖА (а-ф.т.) — хўжалар авлодига мансуб чиройли, кўркам бола.
ҲОЖИ (а.) -муқаддас ҳаж зиёратида бўлган зиёратчи.
ҲОЖИМУРОД (а.) — ҳожи эриштирган орзу-мурод ёки улғайиб ҳожи бўлсин, мурод-мақсадига етсин.
ҲОТАМ (а.) — олийҳиммат, саховатпеша бола.
ҲУЛКАР (ўзб.) — Сурайё юлдузидек ёруғ юзли, чиройли гўзал қиз ёки иқболи сурайё юлдузидек порлоқ бўлсин.
ҲУМОЮН (ф.т.) — муборак, қутлуғ.
Создано на конструкторе сайтов Okis при поддержке Flexsmm - накрутить лайки в вк